Kandidaat aan het woord: “Bert was mijn lichtpuntje in de duisternis”

Hoe ervaren onze klanten de dienstverlening? In deze rubriek komen onze kandidaten aan het woord, desgewenst anoniem. Vandaag het verhaal van een kandidate die bij ons terecht kwam en erg geholpen was met onze dienstverlening. Hierbij vertelt ze haar verhaal.

Wat was het probleem?

Toen Esther (49 jaar) bij ons kwam voor een 2^e spoor traject, was ze werkzaam als Office Manager bij een bloembollenkwekerij. Esther meldde zich in augustus 2020 ziek omdat de klachten, die veroorzaakt werden door de ziekte van Parkinson, haar steeds meer parten speelden. Het verloop van de ziekte van Parkinson verschilt per persoon. Voorbeelden van klachten van Esther: het steeds slechter kunnen stellen van prioriteiten, concentratieproblemen/vertraagd denken, het overzicht kwijtraken, moeite met schakelen tussen activiteiten en motorische problemen. Alles kostte meer tijd, ze ging meer gehaast werken en maakte langere werkdagen, waardoor ze meer stress ervoer.

Esther aan het woord

Esther vertelt: “Ik was nog nooit één dag ziek geweest, nog nooit had ik te maken gehad met allerlei instanties die daaraan gekoppeld zijn. Termen en mensen die ineens voorbij kwamen: een casemanager, de bedrijfsarts, een procesregisseur, een Plan van Aanpak, LAB, arbeidsdeskundige rapportage, periodieke evaluatie (PE), eerstejaarsevaluatie (EJE), Poortwachtergarantie en 2^e spoor re-integratie. Duizelingwekkend en frustrerend als je ermee te maken krijgt. Dan is het heel fijn als er iemand is die naar je verhaal luistert, er voor jou is en ook daadwerkelijk steun biedt.”

Werken leek geen optie meer

“Bert Pols van VDHC Werkadvies was mijn lichtpuntje in de duisternis. Samen onderzochten we de mogelijkheden voor re-integratie in het 2^e spoor en welke functie ik nog zou kunnen uitvoeren. Bert beoordeelde vacatures op geschiktheid en gaf tips en adviezen. Met het zoeken naar een passende functie werd het voor Bert duidelijk dat dit station al gepasseerd was: werken leek geen optie meer. Hij begreep mij en de impact die mijn ziekte heeft op mijn functioneren en mijn leven. Soms wil je wel, maar lukt het gewoon niet meer. Ik had moeite om dit te accepteren, wat maakte dat ik door een diep dal ging. Ik was verdrietig, emotioneel en gefrustreerd. Maar hoe maak je aan de andere hulptroepen duidelijk dat het echt niet meer gaat, dat de koek op is? Het ene moment ging het beter dan het andere.”

Hoe heeft VDHC Werkadvies geholpen?

“Bert heeft mij geholpen om de afspraken met de bedrijfsarts voor te bereiden, zodat ik duidelijk aan kon geven waar ik tegenaan liep. Ook heeft Bert mijn werkgever gewezen op de mogelijkheid van een deskundigenoordeel bij het UWV. Voor zowel mijzelf als voor mijn werkgever was dit onbekend terrein. Met hulp van Bert heeft mijn werkgever dit aangevraagd bij het UWV. Aan de ene kant was dit een opluchting, maar aan de andere kant gaf het ook veel onrust. Wachten duurt altijd veel te lang. Je weet niet waar je aan toe bent, het vreet energie, maakte me onrustig, gespannen en prikkelbaar. In deze periode gingen er allerlei scenario’s door mijn hoofd. Wat als … ? Hoe moet ik dan…? Hoe ziet mijn toekomst er uit?”

De afloop

“Op een dag kwam het verlossende telefoontje van het UWV: ik hoefde niet meer te solliciteren. Het is onbeschrijfelijk hoeveel dit met mij deed. Tranen van opluchting, een brok in mijn keel… het lukte mij amper nog om te antwoorden.

Het 2^e spoor traject kon afgesloten worden. Dit betekende dat mijn werkgever geheel volgens de wet Poortwachter het re-integratietraject kon afsluiten en ik verdere stappen kon ondernemen richting het aanvragen van een arbeidsongeschiktheidsuitkering. Natuurlijk had ik qua gezondheid liever gezien dat ik nog kon werken, maar de realiteit is anders. Dat zal ik moeten zien te accepteren.”

Meer weten?

Zit je met soortgelijke vragen als de kandidate uit bovenstaand verhaal en wil je meer informatie? Mail dan naar administratie@vdhcwerkadvies.nl , wij zorgen dat uw vraag bij de juiste persoon terecht komt.