Burn-out en re-integratie: het verhaal van Mirjam

Hoe VDHC Werkadvies Mirjam begeleidde naar nieuw werk en herstel
Hoe ervaren onze klanten de dienstverlening? In deze rubriek komen onze klanten aan het woord, desgewenst anoniem. Vandaag het verhaal van Mirjam (gefingeerde naam), een voormalig anesthesioloog die te maken kreeg met een burn-out en re-integratie. Met hulp van onder andere VDHC Werkadvies vond ze haar weg naar een nieuwe invulling van haar werk.
Wat was het probleem?
Mirjam (49) werkte jarenlang als medisch anesthesioloog in een orthopedische kliniek. Ze had twee operatiekamers onder haar hoede, maar was ook verantwoordelijk voor de holding en de uitslaapkamer. Ook was ze verantwoordelijk voor wat er op de afdeling gebeurt en dat allemaal in haar eentje.
“Mijn werk was intensief, maar ik hield ervan. Tot het op een dag niet meer ging. Het ging achteraf gezien al een tijd niet goed met mij. Daarbij sliep ik slecht. Toen ik vervolgens op mijn werk een heel vervelend incident meemaakte, ging het mis. Ik dacht eerst aan overspannenheid, maar het bleek ernstiger: een burn-out. Het voelde alsof mijn brein een meltdown had. Ik kon letterlijk niets meer. Niet uit bed komen, geen boodschappen doen, zelfs mijn kinderen naar school brengen was al te veel.”
Naast gesprekken met de praktijkondersteuner van de huisarts, kwam na drie maanden ziekte de arboarts in beeld. Haar eerste ervaringen met de arbodienst waren helaas niet helpend. “De arboarts legde veel druk op mij. Ik moest allerlei stappen zetten om terug te keren in mijn werk, terwijl ik daar totaal niet toe in staat was. Dat vertraagde mijn herstel, ik heb het mede hierdoor heel zwaar gehad.” Uiteindelijk mocht ze overstappen naar een andere arboarts. “Dat was een verademing. Ik ben zelf natuurlijk arts, hij benaderde mij als (collega) arts maar ook als patiënt en dat was heel fijn.”
Hoe heeft VDHC Werkadvies geholpen?
Na een jaar ziekte kwam er een arbeidsdeskundige in beeld, samen gaven ze richting aan mogelijke vervolgstappen. “Het gaf mij perspectief. Niet omdat er direct iets van me werd verwacht, maar juist omdat ze me hielp kijken naar de toekomst zonder druk. Dat was precies wat ik nodig had.”
De vervolgstap in haar re-integratietraject was een re-integratie 2e spoortraject. Mirjam wilde dit graag doen bij een re-integratiebureau waar ze zich veilig voelde en waar geen druk opgelegd werd. Ook wilde ze graag eerst een kennismakingsgesprek voor ze samen met iemand het traject aan zou gaan. “Via een vriendin hoorde ik over Elbert van VDHC Werkadvies. Zij had in haar rol als werkgever goede ervaringen met hem en dacht dat wij goed zouden klikken. Dat klopte. Ik voelde me meteen op mijn gemak. Wat me het meest opluchtte, was dat ik het tempo mocht bepalen. Geen vaste contactmomenten, geen druk, maar juist kijken wat ik aan kon. Elbert luisterde echt naar me.”
Samen gingen ze aan de slag met vragenlijsten en reflectieoefeningen, op een manier die paste bij haar belastbaarheid. “We begonnen rustig, met opdrachten die ik op mijn eigen moment kon maken. Die hielpen me om mezelf opnieuw te ontdekken: wie ben ik, wat wil ik, waar word ik blij van? Het gaf richting en werkte verhelderend. Wat ik verrassend vond: uit de beroepskeuzetest kwam naar voren dat ik uitermate geschikt ben als arts. Dat vond ik op dat moment uitermate teleurstellend, wat eigenlijk heel grappig was. Ik dacht: nu gaat het komen, nu ga ik horen waar ik echt geschikt voor ben en dat doen. Elbert moest enorm lachen, want die zei ja, het verbaast je toch niet, anders was je toch niet al 20 jaar in de geneeskunde bezig? Dat had ik niet verwacht – ik dacht dat ik iets totaal anders moest gaan doen.”
Toch was terugkeer naar haar eigen werk geen optie. “De werkdruk was te hoog. Ik realiseerde me: zelfs al zou ik het fysiek weer aankunnen, ik wíl het niet meer. Waarom zou ik terugkeren naar iets wat me heeft uitgeput?”
Wat Mirjam vooral waardeerde, was hoe Elbert haar begeleidde zonder over te nemen. “Hij coachte me echt op zelf doen, maar wel met de mogelijkheid om hem daarbij te laten helpen of dingen over te nemen als iets niet lukte. Als ik vastliep, kon ik altijd bij hem terecht. Hij gaf me vertrouwen, maar ook praktische steun – bijvoorbeeld met het opstellen van brieven of het sparren over vervolgstappen. Dat was zó waardevol. Ik voelde me echt gesteund.”
De afloop
Op aanraden van de arbeidsdeskundige keek Mirjam naar mogelijkheden binnen de sociale geneeskunde. Ze kwam uit bij de jeugdgezondheidszorg. “Daar werd ik enthousiast van. Het contact met ouders en kinderen, het preventieve karakter, de werkdruk die beter te hanteren is – het paste.”
Met hulp van Elbert regelde ze zelf een werkervaringsplek bij een consultatiebureau. “Ik voelde me er meteen thuis. Na zes weken mocht ik blijven en inmiddels heb ik een jaarcontract. Ik werk nu 20 uur en bouw dat rustig op naar 28 uur.”
Mirjam is nog niet volledig hersteld. “Ik ben sneller moe, moet opletten met prikkels en goed plannen. Maar ik voel me wél weer van waarde. En ik krijg energie van mijn werk. Ik leer veel nieuws, en dat past bij me. Ik hou van blijven ontwikkelen.”
De overstap naar een nieuwe functie betekende ook afscheid nemen van haar oude werkplek. “Dat was lastig. Vooral het loslaten van mijn collega’s. Maar toen ik mijn stethoscoop ging ophalen op mijn oude werk, voelde het verdrietig maar voor het eerst ook echt oké. Ik heb een fijn nieuw team gevonden.”
Terugkijkend zegt Mirjam: “Mijn burn-out was zwaar, maar het was ook een kans. Ik heb geleerd beter naar mezelf te luisteren, met dank aan de coaching van Elbert, ondersteuning van antroposofische therapie en later een psycholoog. Dat ik dingen niet meer wil zoals ze waren. En dat er altijd een andere weg mogelijk is.”
Meer weten?
Zit je met soortgelijke vragen als de kandidate uit bovenstaand verhaal en wil je meer informatie over burn-out en re-integratie? Neem dan vrijblijvend contact met ons op, wij zorgen dat je vraag bij de juiste persoon terechtkomt.
Meer lezen over dit onderwerp? Lees dan ook eens het verhaal van Florian, die uitviel in werk vanwege een burn-out en depressie-achtige klachten door persoonlijke en later ook zakelijke omstandigheden.